Een nieuw jaar (fragment)

                                                                      

 

Nog niet. De zoon moet nog trouwen,                           

de oude nog sterven. Er komt nog                                 

wereldvoetbal en goudvissenbroed.                               

 

In de reiskist vouwt zij de avondjurk,                            

kinderkleren, gesloten papieren. Eetbaar                        

de kleine vruchten en draken van koek.                         

 

Op de steiger blijkt de kist gevoerd                                

met gestreepte zijde. Leegte, lavendelgeur.                    

Gisteren zwommen hier zwanen als schepen.                 

 

De woorden struikelen. Verhalen                           

worden brabbeltaal. De namen                                     

van de kinderen raken vergeten.                                   

 

Er was een bos met grijze stammen,                             

een groot dier dat zij onverschillig                                 

waarnam. Beest, dacht ze, beest.                                  

 

Wind blaast een lied in kwinten                                                         

en octaven. Gestrekte takken wuiven                                                 

met hun laatste hand. Er is een boot                              

                                                                                  

om haar de lege haven uit te dragen.                             

Zij heeft nog stem. Zij laat zich

nog niet varen naar het stille feest.

 

© copyright Anna Enquist